سلامت نیوز: صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی كشورمان هنگام كلونوسكوپی دچار پارگی روده شد و برای ترمیم این ضایعه به اتاق عمل و زیر تیغ جراحان رفت تا اثبات شود قصور پزشكی در كشورمان به شكلی جدی‌تر از آنچه آمار و ارقام بیان می‌كنند وجود دارد.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جوان نوشت: هر روز ابعاد تازه‌تر و اتفاقات ناخوشایند تازه‌ای از تخلفات انجام شده در نظام سلامت رو می‌شود. آخرین نمونه این اتفاقات نقل قول قابل تأمل محمد شیروانی كارگردان سینما از جراحی عباس كیارستمی كارگردان مطرح سینما توسط دستیار پسر پزشك معالج وی به جای خود پزشك است. موضوعی كه هرچند بعد از عیادت دوباره وزیر بهداشت از این كارگردان به نوعی از سوی فرزندش تعدیل شد اما اصل ماجرا واقعیت دارد؛ حقیقتی كه ممكن است بواسطه شهرت و جایگاه اجتماعی كیارستمی دامن وی را نگیرد اما بسیاری از افراد عادی، گمنام و به خصوص افراد فقیری كه برای درمان به بیمارستان‌ها مراجعه می‌كنند هر روز با آن دست به گریبانند و بی‌آنكه سر و صدایی راه بیفتد حتی در بیمارستانهای خصوصی دستیاران پزشكان مشهور به جای خودشان دست به تیغ می‌شوند.
حتی چهره‌ها و افراد سرشناس هم از اشتباهات و بی‌توجهی‌های برخی پزشكان در امان نیستند. درست در بحبوحه مذاكرات هسته‌ای بود كه اكبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی كشورمان هنگام كلونوسكوپی دچار پارگی روده شد و برای ترمیم این ضایعه به اتاق عمل و زیر تیغ جراحان رفت تا اثبات شود قصور پزشكی در كشورمان به شكلی جدی‌تر از آنچه آمار و ارقام بیان می‌كنند وجود دارد. باوجود این اما حتی با پذیرش قصورات پزشكی به عنوان جزئی از ریسك كار درمان و به ویژه جراحی‌ها تخلفاتی نظیر حضور نداشتن پزشك معالج در اتاق عمل و یا عمل شدن بیمار به وسیله شخصی به غیر از پزشك معالج مصداقی از یك بی‌اخلاقی محض است كه زیر پوست نظام سلامت و در سایه فقدان نظارت‌ها رخ می‌دهد.
شاهدی از تخلفات پزشكی
شاهد اتفاقات ناخوشایند در حوزه سلامت، اتفاقی است كه برای عباس كیارستمی كارگردان مطرح سینمای كشورمان رخ داده و به‌وسیله محمد شیروانی در فضای مجازی پخش شد. این ماجرا چیزی نبود جز اینكه ظاهراً پزشك معالج آقای كیارستمی كار عمل وی را به پسرش واگذار كرده و پسر آقای دكتر نیز كار را به دستیار 50 ساله‌اش سپرده است! دیدن وضعیت آقای كارگردان، شیروانی را به این فكر انداخته بود كه از طریق چنین یادداشتی عاجزانه از وزیر بهداشت بخواهد كیارستمی را برای ادامه درمان به خارج از كشور اعزام كنند. این در حالی است كه وزیر بهداشت دو بار به عیادت كیارستمی رفته و رسانه‌ها با حساسیت پیگیر وضعیت سلامت این چهره فرهنگی هستند و تمام این اتفاقات در یك بیمارستان خصوصی در تهران رخ داده است. در یادداشت احمد كیارستمی برای محمد شیروانی، در ارتباط با نوشته وی در مورد عباس كیارستمى آمده است «وضعیت درمان پدرم بسیار نامناسب بود و صدمه‌هایی غیرقابل برگشت ایجاد شد كه عمدتا به دلیل اشتباه پزشكان معالج بود ولی خوشبختانه با كمك وزارت بهداشت و تیم پزشكی جدید، آن هم در وضعیتی كه تقریباً امیدی نبود، ایشان از وضعیت اضطراری درآمدند».
این بخش از نوشته فرزند كیارستمی می‌تواند اثبات كننده قصور تیم پزشكی و بیمارستانی باشد كه وی برای نخستین بار در‌آن بستری شد. رسانه‌ای شدن ماجرای كیارستمی و اساسا انتشار خبر بیماری این كارگردان سید حسن قاضی زاده هاشمی را به هر دلیلی به بالین این چهره كشاند و با حضور وزیر در این ماجرا، حكایت درمان كیارستمی ختم به خیر شد اما آیا آقای وزیر از نبودن پزشكان بر بالین بیماران و واگذاری حساس‌ترین عمل‌های جراحی در بیمارستانهای دولتی به رزیدنت‌ها آن هم بدون آنكه استاد پزشك بالای سر رزیدنتش حضور داشته باشد یا اصلا در ایران باشد هم خبر دارد و اگر خبر دارد چرا هنوز قوانینی همچون قانون تمام وقت شدن پزشكان در بخش دولتی یا خصوصی اجرایی نمی‌شود؟
استادان دولتی، سهامداران خصوصی
كافی است تا به بیمارستانهای دولتی سری بزنید تا معنای واقعی سرگردانی بیماران را درك كنید. در بخش‌های اورژانس می‌توان حال و روز اورژانسی‌هایی را مشاهده كرد كه ساعت‌ها چشم‌انتظارند تا لااقل رزیدنت كشیك بالای سرشان بیاید و تكلیفشان مشخص شود. در بخش‌های تخصصی بیمارستان‌ها هم وضعیت به مراتب ناخوشایند‌تری را شاهد هستیم. بسیاری از پزشكانی كه نامشان در تابلوهای بیمارستانهای دولتی به چشم می‌خورد، سهامداران بخش خصوصی هستند كه تنها از مزیت‌های عضو هیئت علمی بودن در بخش دولتی استفاده می‌كنند و در عمل در بخش خصوصی طبابت و جراحی دارند. به طور نمونه از شش پزشك بخش ارتوپدی بیمارستان امام حسین (ع) تنها یك پزشك استاد تمام وقت است و حضور دارد و پنج پزشك دیگر این بیمارستان سهامداران بیمارستان آتیه‌اند. وقتی با بیماران این بخش و همراهانشان صحبت می‌كنید متوجه می‌شوید اغلب آنها حتی یك بار هم پزشكی را كه نامش در پرونده پزشكی‌شان درج شده ندیده‌اند و تمام ویزیت‌ها و حتی عمل جراحی آنها هم توسط رزیدنت‌های آن پزشك انجام شده است. حتی بعضی از بیماران تصور می‌كنند جوانانی كه هر روز صبح بر بالین‌شان می‌آیند تا درس‌هایشان را به صورت عملی مرور كنند همان پزشكان معالجی هستند كه قرار بوده آنها را معالجه كنند. تا زمانی كه پزشك به واسطه‌ای به آنها فهمانده اگر می‌خواهند خودش بالای سرشان باشد باید به بیمارستان خصوصی محل كارش بروند. حتی در بیمارستانهای خصوصی هم در بسیاری از موارد این دستیاران پزشكان مشهور هستند كه دست به تیغ می‌شوند و بیمار بیهوش هم متوجه نمی‌شود پزشكی كه با دستمزد نجومی به سراغش رفته تنها لحظاتی بالای سرش حضور داشته است.
عمل با رزیدنت، كارانه برای استاد
جالب‌تر از همه اینكه پزشكان بابت عمل‌هایی كه رزیدنت‌هایشان انجام داده‌اند و نسخه‌هایی كه با مهر آنها پیچیده‌اند، حقوق و كارانه می‌گیرند. این تخلفات در حالی صورت می‌گیرد كه در تبصره 2 از ماده 32 برنامه پنجم توسعه تأكید شده است پزشكانی كه در استخدام پیمانی یا رسمی مراكز آموزشی، درمانی دولتی و عمومی غیردولتی هستند مجاز به فعالیت پزشكی در مراكز تشخیصی، آموزشی، درمانی و بیمارستانهای بخش خصوصی و خیریه نیستند. این قانونی است كه در بسیاری از كشورهای دنیا هم اجرایی می‌شود تا مانند كشورمان پزشكان در بخش دولتی بیمار را برای جراحی و بستری در بخش خصوصی صید نكنند ولی در كشور ما با پایان یافتن مهلت اجرای قانون برنامه پنجم همچنان شاهد تمام وقت شدن پزشكان در بخش دولتی یا خصوصی نیستیم. به جز این بسیاری دیگر از بندهای قانون برنامه پنجم توسعه زمین مانده است؛ بندهایی همچون اجرای نظام ارجاع و پزشك خانواده كه باید تا پایان سال نخست این برنامه عملی می‌شد اما به طور كامل با طرح تحول سلامت جایگزین شد تا به قول مسعود پزشكیان نایب رئیس مجلس شورای اسلامی پولی كه باید به مناطق محروم می‌رفت به جیب یك عده پزشك متخصص برود.
نظر شما